Зиаг... нэр нь юу ч билээдээ нэг гоё номноос хальт уншсаныгаа бичмээр санагдчихлаа. За тэгээд хүүхдүүд минь иймэрхүү юм тохиолдвол сайн бодож байж хөдлөхгүй бол ч энэ залуу шиг ониг ш*** вийдээ...
Нэгэн залуу байр хөлслөн амьдрах болжээ. Хархүү нэг нохойтой байв. Байр нь тагттай бөгөөд тэр нь хөрш айлынх нь тагттай залгаа байжээ. Хөрш айлд нь нэгэн настай авгай хүүтэйгээ амьдардаг ажээ. Залууг юм хумаа зөөж байхад нь хөрш айлын хүү ирэн та нохойгоо сайн харж байгаарай ээжийн минь туулайг барьчих вий ээж маань түүнд их хайртай бөгөөд үүр нь тагтан дээр байдаг юм шүү хэрвээ туулай нь үхчихвэл хөгшин настай ээж минь тэсвэрлэхгүй байх хэмээн их л сэтгэл зовсон шинжтэй анхааруулахад нь залуу анхааралтай байхаа амлажээ. Цаг хугацаа өнгөрсөөр туулай нохой хоёртой холбоотой хэрэг төвөг гаралгүй нам жим байж. Энэ тайван байдал нэг л орой будаа болов. Учир нь нохой нь амандаа Хөрш айлын хөгшин авгайн туулайг зуучихсан ороод иржээ залуу сандран туулайг автал аль хэдийн үхээд үс ноос нь шороонд дарагдаж гундсан нь үзэгдэв. Залуу амьгүй болсон туулайг хурдхан шиг угааж цэвэрлээд сэнсдэж хатаангуутаа тагтан дээрх үүрэнд нь сэмхэн хийгээд тэр шөнөдөө нохойгоо аваад ээжийнх рүүгээ явж 7 хоноод харьтал хөршийнх нь авгайн нас барсан мэдээ чих дэлсжээ. Тэр өдөртөө айлынхаа хүүтэй таараад их л түгдчиж сандран байж юу болсныг асуухад хүү:
- Та байгаагүй болохоор мэдээгүй байх нь аргагүйлдээ ээжийн минь туулай өнгөрсөн байсныг ээж бид хоёр олоод гадаах цэцэрлэгт оршуулсан байтал маргааш өглөө нь хөөрхий туулайг үүрэндээ байхыг олж үзсэн ээж минь тэссэнгүй хэмээн их л гунигтайгаар хариулсан гэдээг.
ene huuhed buruu zamluugaa l yawj bgaa yum bna whahaha
ReplyDelete