Attention

Өнөөдөр нэг л завтай өнгөрөх нь шиг байна. Хар өглөө нээх эрт сэрсэн тэрнээс эхлээд л аавыг хүний нутгаас ирсэнийг эс тооцвол сайхан юм болсонгүй. Өнөөдөр энэ хүүхдүүд нэг л хичээл хийх сонирхолгүй байна даа. Анги дээрээ нэг багийн дарганцар ухаантай. Сургууль дээр очиж хичээлээ хийх санаатай гэрээсээ гараад амжилт олсонгүй, багын хүүхдүүд маань дөнгөж улирлын амралт эхлэж байхад амрааж үз, өнөөдөр гэрээсээ гарахгүйээ, хоногийн амралтанд амарч байна, гэх зэрэг хариултуудаар ам таглаад л би гэдэг хүн нам сууж орхивоо. Нэг том сургууль дээр ганцаархнаа хэнхэг царайлж нэлээн удаан хэнийг ч юм хүлээсний эцэст номын дэлгүүр орохоор болоод нэлээн явж Р.Л.Стайн гэдэг хүний анхны болзоо гэдэг аймшигийн ном авлаа гэхдээ унших сонирхол төрөхгүй байх юм... Яагаад хэнд ч хамаагүй байтал өөрийнхөө тухай бичээд байгаагаа ойлгохгүй юм. Хэтэрхий их уйдсандаа юу? хэн нэгэнд хамаатай болох гэсэн дээ юу? За за мэдкүүмдаа... Ер нь хэн нэгнээс хамааралтай байна гэдэг сайхан хэрэг юм уу...