Өвөөгийнхөө дурсгалд үүнийг бичлээ

Олоон жилийн өмнө тэр өвөөтэйгээ их л ойрхон амьдардаг, одоо бодоход өдөр болгон өвөөгийн дэнж рүү сүүний саваа савчаад л би гэдэг жижкээн охин гэргийгээр нь үсээ самнуулаад замаар нь тэр өдөржингөө залгилах сүүгээ авчрах санаатай сэгсийгээд л гарч өгдөг байсан байх юм. Очоод л хашаа хороо гэр орноор нь хэрэндээ үймүүлж аваад үсэндээ янз бүрийн гоё тууз(тэр үед өвөөгийн маань гэргий урьдчилаад орон доор эвхэж хийгээд жигтэйхэн буржгар болгоод бэлдчихсэн байдаг байсан хэхэ) зүүлгэж аваад л гэрийн зүг гэдэн годон... Харин тэр газраас нүүж ирснээс хойш тоотой хэдэн удаа уулзаж, үнэрлүүлсэн санагдах юм ааваас минь байнга намайг сураглаж ааруул ээзгий үргэлж дайгаастай... Хөөрхий минь хэдэн хүүхэд нь том болоод тусдаа гарсан болоод ч тэрүү намайг ямар их өхөөрддөг байсан гээч. Өвөө минь таныг санах бүрт халуун дулаан хайр энхрийлэл нүдэнд дулаахан сайхан нөмөртэй дүр төрх тань сэтгэлд ургадаг хэвээрээ үе үе үгүйлсээр... гэргийн тань барьдаг байсан амттайхан талх оройн саальны бүлээхэн сүү хэрэндээ л аварга том санагддаг байсан таны гал голомт багийн бага насны минь амттайхан жаргалтайхан дурсамжны маань ихээхэн хэсгийг эзлэсээр байгаа шүү тэртээ тэнгэрийн оронд амгалан байна уу та минь.